Eiður Guðnason, fyrrum ráðherra og sendiherra, fór í bíó og skemmti sér konunglega fyrir utan hávaðann í bíósalnum og kók – og popphléið sem hann telur skemmdarverk:
—
Maður sem heitir Ove – eftir Fredrik Backman (Veröld , kilja, 2013) í þýðingu Jóns Daníelssonar er stórskemmtileg bók. Mannleg, meinfyndin og líka sorgleg. Kvikmyndin,sem sýnd er um þessar mundir er sömuleiðis prýðilegt verk, – þótt nær aldrei gangi upp að bera saman mynd og bók. Eins og venjulega spillti þó heilsuspillandi, ærandi hávaði í auglýsingum og sýnishornum úr næstu myndum bíóferðinni svolítið. Og svo auðvitað það bíómenningarskemmdarverk, sem íslenska kók- og popphléið er. Þess vegna fer ég svo sjaldan í bíó.
En hvað um það ég komst að því, að Ove er greinilega náskyldur Eiði nokkrum Svanbergi Guðnasyni. Hann var óþægilega líkur honum um sumt!
Ove er mikill Saab maður. Saab skyldi það vera. Blár.
Audi er bara eitthvað með fjórum núllum að framan og því fimmta undir stýri !
Morguninn eftir að ég lauk við bókina sá ég þennan bláa SAAB, suður í Hafnarfirði. Ove, frændi minn, hefði ekki tekið þeim vel, sem klipptu númerin af bílnum. Þeir hefði verið verulega óheppnir. En þetta skilja bara þeir sem lesið hafa bókina,og/eða séð myndina.